واحد ازمایشگاه
آزمایشگاه شرکت وارو انرژی پویا دارای کادر متخصص و مجرب با مدرک معتبر از بهترین آموزشگاه‌های کشور و دارای مدارک مدیریت کنترل کیفیت و پروانه استاندارد آماده ارایه خدمات تست و آنالیز قیر تحت عنوان دو گرید نفوذپذیری(Penetration Grade) و گرانروی(Viscosity Grade) می‌باشد. کلیه آزمایشات در این واحد طبق ضوابط ASTM بوده و به شرح زیر به خدمت ارایه می‌شوند. 1- کشش پذیری (Ductility) 2- دمای جرقه زنی (Flash point) 3- افت وزني قير (TFOT) 4- گرانروی خلاء (Absolute Viscosity) 5- گرانروی کینماتیک (Kinematic Viscosity) 6- نقطه نرمی (Softening Point) 7- تعیین درجه حلالیت (Solubility) 8- اثر لکه (Spot test) 9- چگالی (Density) 10- نفوذپذیری(Penetration)
دسترسی سریع به محتوای صفحه
معرفی واحد آزمایشگاه شرکت وارو انرژی پویا
آماده سازی نمونه:
جهت آماده سازی نمونه‌های قیر از دستگاه آون استفاده می‌شود گاهاً نمونه‌های تحویلی به آزمایشگاه بصورت جامد بوده و برای قالب ریزی آزمایشات مختلف لازم است تا نمونه‌ها بصورت روان (مایع) باشند. دستگاه آون روی دمای 135 درجه تنظیم شده هرچند دمای نمونه‌ها قطعا کمتر از دمای نشان داده شده توسط دستگاه می‌باشد. دستگاه آون حاوی المنت‌های برقی و فن سیرکولاسیون هوا می‌باشد
کشش پذیری (Ductility):
بر اساس تعریف استاندارد خاصیت انگمی قیر عبارت است از: حداکثر افزایش طولی که در یک نمونه قیر در ابعاد و شکل مشخص و در محیطی با دما و شرایط مشخص در اثر کش آمدن ایجاد می‌شود، بدون اینکه نمونه پاره شود. به زبان ساده‌تر نمونه قیر در قالب‌های مخصوصی ریخته شده و پس از طی زمان لازم جهت منسجم شدن (در محیط و در حمام 25 درجه) در دستگاه جایگذاری شده و با سرعت 5 سانتی متر در دقیقه و در دمای 25 درجه غوطه ور در آب مقطر، توسط دستگاه کشیده می‌شود طبق تمامی استاندارد‌ها حداقل طولی که قیر باید بدون پاره شدن خاصیت کشش پذیری داشته باشد 100 سانتی متر می‌باشد .
دمای جرقه زنی (Flash point):
نمونه قیر که از قبل بوسیله آون حرارتی به صورت روان آماده شده در ظرف مخصوص دستگاه تعیین فلش پوینت ریخته شده و دستگاه شروع به حرارت دادن به نمونه می‌کند؛ همزمان با حرارت دادن به نمونه شعله کوچکی به صورت اتوماتیک در فواصل زمانی معیین و یا بصورت دستی از روی سطح نمونه حرکت خواهد کرد. اولین شعله‌ای که روی سطح نمونه ظاهر شود دمای نمونه به عنوان دمای جرقه زنی در نظر گرفته شده و مسؤل پروسس موظف است تا دمای مخازن را نهایتا تا 50 درجه سانتیگراد کمتر از دمای فلش پوینت تنظیم کند. دمای فلش پوینت پایین‌تر نشان از وجود مواد فرار بیشتر در قیر است و لازم است نسبت به حمل ، نگهداری و یا عملیاتی مانند تخلیه با احتیاط بیشتری انجام شود. قیر 300/200 جزء قیر‌هایی با کمترین دمای جرقه زنی (حداقل 177 درجه سانتیگراد) می‌باشد.
افت وزني قير (TFOT):
از خواص مهم قيرهاست و براي انجام اين آزمايش بايستي دما به 163 درجه سانتي‌گراد برسد و به مدت 5 ساعت نمونه در سینی‌های مخصوص طی حرکت چرخشی، كه برابر شرايط حدودي تهيه آسفالت گرم است، باشد. بطور كلي تركيبات روغني و نفتي قيرها هنگام حرارت در دماي بالا از آنها جدا مي‌شوندکه منجر به کاهش وزن قیر می‌شود.لازم به ذکر است بعد از آزمایش TFOT آزمایشات درجه نفوذ، کشش پذیری و … روی قیر انجام شده و تحت عنوان آزمایشات after tfot گزارش می‌شوند.
گرانروی خلاء (Absolute Viscosity):
گرانرویی خلاء در دمای 60 درجه سانتیگراد و با مکش پمپ مکنده تحت فشار 0.4- بار و یا منفی 300- میلی متر جیوه صورت می‌گیرد. برای این کار قیر در تیوب‌های شیشه‌ای مخصوص ریخته شده و پس زمان مشخصی که آزمایشگر مطمئن باشد دمای نمونه و محیط یکسان است (60 درجه سانتیگراد) قیر توسط مکنده از داخل تیوب به سمت بالا حرکت داده می‌شود؛ مدت زمانی که طول می‌کشد تا قیر فواصل معینی از تیوب را طی کند یادداشت و بعد از محاسبات ضریب تیوب، ویسکوزیته خلاء به دست می‌آید؛ تیوب ویسکوزیته خلاء دارای قسمت مویین و همچنین دو حباب اندازه گیری می‌باشد. لازم به ذکر است ویسکوزیته خلاء جزء مهمترین آزمایشات قیر بوده و می‌تواند تعیین‌کننده گرید قیر تحت عنوان رده گرانروی باشد به عنوان مثال قیری دارای ویسکوزیته 3200 الی 4800 می‌تواند به عنوان قیر VG-40 دسته‌بندی شود.
گرانروی کینماتیک (Kinematic Viscosity):
گرانروی کینماتیک یا سینماتیک در دمای 135 درجه سانتیگراد و توسط نیروی گرانش انجام می‌شود. تیوب ویسکوزیته کینماتیک دارای قسمت مویین و یک حباب اندازه گیری می‌باشد.لازم به ذکر است دستگاه ویسکومتر موجود دارای دو محفظه انجام آزمایش می‌باشد که هر کدام برای گرانروی‌های مذکور بصورت جداگانه مورد استفاده قرار می‌گیرند ؛ برای تثبیت دمای محیط آزمایش (135 و 60 درجه) از پارافین مایع، گلیسیرین مایع و حتی در مواردی که دسترسی به مواد آزمایشگاهی محدود باشد می‌توان از روغن مایع نیز استفاده کرد.
نقطه نرمی (Softening Point):
نقطه نرمی قیر عبارت است از دمایی که در آن، قرص‌هایی از قیر که ساچمه‌های مخصوصی روی آنها قرار گرفته اند به قدری نرم شوند که وزن ساچمه‌ها باعث فرو رفتگی در قرص قیر و طی کردن فاصله 25 میلی‌متری شوند. نقطه نرمی قیر با درجه نفوذ و گرانروی رابطه دارد و به طور کلی آنالیز نقطه نرمی بیانگر استحکام و حساسیت قیر نسبت به تغییر درجه حرارت است. نقطه نرمی را می‌توان توسط دستگاه‌های نیمه اتوماتیک، تمام اتوماتیک و یا بوسیله هات پلیت و دستی محاسبه کرد.
تعیین درجه حلالیت (Solubility):
آزمایش حلالیت قیر در تری کلرو اتیلن جهت تعیین درصد خلوص قیر به کار می‌رود و درصد خلوص‌های کمتر از 99 درصد برای هیچکدام از انواع قیر قابل قبول نمی‌باشد. تجهیزات مورد استفاده برای این آزمایش عبارت اند از: کروزه، کاغذ صافی مخصوص، ارلن خلاء پمپ مکنده و اتصالات مورد نیاز است.
اثر لکه (Spot test):
تست اثر لکه از روش‌های ارزیابی کیفی قیر می‌باشد به اینصورت که جواب منفی آزمایش به این معنی است که نگهداری قیر در شرایط استاندارد بوده و جواب مثبت به منزله این است که قیر بیش از حد استاندارد حرارت دیده و به عبارتی قیر سوخته است. تجهیزات و مواد مورد استفاده در تست اثر لکه عبارت اند از حمام آب بنماری، ارلن، کاغذ صافی واتمن، زایلن و ان هپتان (هپتان نرمال). پس از اتمام آزمایش یک قطره از محلول قیر-زایلن- هپتان نرمال روی کاغذ صافی ریخته شده اگر یک لکه یک دست و یکنواخت حاصل شود نتیجه منفی و اگر داخل لکه، لکه دیگری مشاهده شود نتیجه مثبت می‌شود. طبق استاندارد ASTM تمامی گرید‌های قیر می‌بایست دارای اثر لکه منفی باشند.
چگالی (Density):
چگالی، دانسیته و یا جرم حجمی قیر با روش خاصی موسوم به روش پیکنومتر اندازه گیری می‌شود. معمولا چگالی قیر از مایع مرجع (آب) بیشتر است مگر درمواردی مانند قیر‌های دارای درجه نفوذ 200 الی 300؛ معمولا چگالی قیر در بازه 1.01 الی 1.06 گرم بر سانتی‌متر مکعب می‌باشد.
نفوذپذیری (Penetration):
درجه نفوذپذیری از مهمترین آزمایشات قیر محسوب می‌شود که می‌تواند تعیین کننده گرید قیر‌های رده نفوذپذیری باشد به عنوان مثال قیری با درجه نفوذپذیری 65 در بازه قیر‌های 70/50 و 70/60 قرار می‌گیرد. بسته به پیش بینی و مشاهده عینی تکنسین آزمایشگاه سوزن، وزنه و ظرف‌های مختلفی برای گرید‌های متفاوت قیر به کار می‌رود. واحد درجه نفوذپذیری 0.1 میلیمتر می‌باشد.
بسیاری از منابع از درجه نفوذپذیری به عنوان قوام قیر یاد کرده اند؛ به این صورت که قیر‌های دارای درجه نفوذ کمتر دارای قوام بیشتر و قیر‌های دارای درجه نفوذ بیشتر، قوام کمتری دارند.
